Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku />występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca />zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu />łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
style="text-align: center;"> PARK KRAJOBRAZOWY LASY NAD GÓRNĄ LISWARTĄ>
style="text-align: left;">>Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
style="text-align: left;">>Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
<p style="text-align: left;">2> <span style="font-size: 14pt;"><img src="/images/sample/krajobraz.jpg" alt="krajobraz" width="30" height="30" /> Budowa geologiczna i rzeźba terenustrong>h2>
style="text-align: left;">>Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
<p style="text-align: left;">h2> Wodyspan>h2>
style="text-align: left;">>Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
style="text-align: left;">>Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
style="text-align: left;">>Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
<p style="text-align: left;">2>Formy ochrony przyrodystrong>h2>
style="text-align: left;">>Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
style="text-align: left;">>Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.
Idea utworzenia parku krajobrazowego na terenach doliny Liswarty została sformułowana przez przyrodników, pod kierunkiem prof. Janusza Hereźniaka. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą utworzono Rozporządzeniem Wojewody Częstochowskiego Nr 28/98 z dnia 21 grudnia 1998 roku dla ochrony walorów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych doliny Liswarty.
Położenie
Park położony jest w północno - zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatu lublinieckiego oraz częściowo częstochowskiego i kłobuckiego. Jego powierzchnia to 387,31 km2. Powierzchnia otuliny wynosi 124,03 km².
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
Teren Parku posiada zróżnicowaną rzeźbę, z zaznaczającym się w środkowej części progiem Środkowojurajskim (Próg Herbski), z licznymi grzbietami i garbami (do wys. 335 m n.p.m.) opadającymi w kierunku rzeki Liswarty. Kolejne wyniesienie to górnotriasowy Próg Woźnicki z miejscami pagórkowatą rzeźbą terenu, m.in. w okolicy Cieszowej (wys. 305 m n.p.m.). Ziemie bogate w rudy żelaza pozwoliły na rozwój hutnictwa już pod koniec XIV wieku. Przeważają tu gleby bielicowe, rzadziej brunatne; sporadycznie czarne ziemie i mady.
Wody
Rzeka Liswarta, wypływa w okolicach wsi Mzyki na wysokości ok. 315 m n.p.m. i płynie przez cały teren Parku szeroką doliną, aż do wsi Niwki, gdzie opuszcza Park na wysokości ok. 230 m n.p.m. Najważniejsze dopływy to Olszynka, Kalinka, Turza i Potok Jeżowski (Młynówka). Cechą charakterystyczną Parku jest duża ilość antropogenicznych zbiorników wodnych, funkcjonujących jako stawy hodowlane.
Szata roślinna
Na terenie Parku występują gatunki rodzime stanowiące 83% ogółu roślin. Występuje tu ok. 855 gatunków roślin naczyniowych i 85 gatunków mszaków. Wśród roślin naczyniowych występują gatunki leśno-zaroślowe, ruderalne, nadwodne i bagienne oraz gatunki łąkowe. Spośród cennych gatunków roślin na terenie Parku występuje m.in. bagno zwyczajne, grzybienie białe i północne, lilia złotogłów, pływacz zachodni, podrzeń żebrowiec, przylaszczka pospolita, salwinia pływająca, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty i jałowcowaty oraz widłak wroniec. Ponadto rosną tu m.in. ciemiężyca zielona, czosnek niedźwiedzi, kozłek bzowy, lepiężnik biały, liczydło górskie, narecznica górska i szerokolistna, parzydło leśne, przetacznik górski, przywrotnik nagi, starzec Fuchsa, starzec gajowy, świerząbek orzęsiony, trzcinnik owłosiony, turzyca zwisła. Subendemitem występującym na tym terenie jest brzoza czarna, rosnąca w leśnictwach: Cieszowa, Boronów i Dębowa Góra. Powierzchnia Parku to w około 60% tereny leśne.
Świat zwierząt
Podmokłe tereny Parku stanowią dogodny obszar występowania wielu gatunków zwierząt. Występuje tu 12 gatunków płazów: grzebiuszka ziemna, kumak nizinny, ropucha: szara, paskówka i zielona, rzekotka drzewna, traszka grzebieniasta i zwyczajna, a także żaby: jeziorkowa, moczarowa, trawna i wodna. Liczne zbiorniki wodne to miejsce gniazdowania wielu ptaków. Występuje tu m.in: bączek, bąk, bocian biały i czarny, błotniak łąkowy, stawowy i zbożowy, cyranka, czapla biała i siwa, dudek, dzięcioł czarny i zielonosiwy, kania czarna, lelek, łabędź krzykliwy i niemy, muchołówka mała, orlik krzykliwy, płomykówka, rybołów, ślepowron, trzmielojad, włochatka, zimorodek i żuraw. Duża lesistość Parku to kryjówka dla takich gatunków jak: lis, jenot, gronostaj, tchórz, łasica, kuna leśna i domowa. Ślady zgryzów nad licznymi wodami - to miejsca bytowania bobrów; a w jednym z potoków w latach 2002-2007 stwierdzono występowanie raka szlachetnego.
Formy ochrony przyrody
Utworzono tu 4 rezerwaty przyrody: Cisy nad Liswartą i Cisy w Łebkach w celu ochrony stanowiska cisa pospolitego oraz chronionych gatunków roślin, rezerwat Rajchowa Góra dla zachowania lasu mieszanego naturalnego i Łęg nad Młynówką dla zachowania biocenoz leśnych, wodnych w postaci naturalnego lasu łęgowego. Na terenie Parku istnieje też 5 użytków ekologicznych: Bagno w Jeziorze w gminie Wręczyca Wielka - torfowisko przejściowe, Bagienko w Pietrzakach w gminie Herby - torfowisko niskie, Jeziorko w gminie Konopiska - torfowisko przejściowe i zbiornik wodny, Brzoza w gminie Kochanowice - utworzony w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiornika wodnego ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin i zwierząt, Żwirowiska w Cieszowej zlokalizowany w gminie Koszęcin to ochrona ekosystemów hydrogenicznych. W granicach Parku i jego otuliny zlokalizowanych jest około 59 pomników przyrody. Najczęściej są to pojedyncze drzewa, ale jest i stanowisko krzewów - różanecznika katawbijskiego na terenie ścieżki dydaktycznej „Na Brzozę” w gminie Kochanowice. Ciekawostką Parku jest pomnik przyrody nieożywionej, tzw. Diabelski Kamień w Olszynie w gminie Herby.
Walory kulturowe
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą kryje wiele ciekawostek historycznych. Jest to osiem obiektów z rejestru zabytków m.in. kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej w Boronowie z 1611 roku, który jest najstarszym drewnianym kościołem na Śląsku, zbudowanym na planie krzyża greckiego; kościół p.w. Św. Marcina w Cieszowej, zbudowany w 1751 roku; drewniany młyn wodny we wsi Kluczno z połowy XIX wieku oraz fabryka fajek we wsi Zborowskie z XVIII wieku. Cenną atrakcją na szlakach turystycznych Parku są kapliczki np. drewniana kapliczka p.w. Św. Barbary w Boronowie z 1740 roku oraz kapliczka murowana z XIX w. z drewnianą figurą św. Jana Nepomucena w Lisowie, gdzie do dziś bije dzwon, gdy kondukt żałobny zmierza na cmentarz. Wśród innych, cennych kulturowo obiektów warto wymienić pałac w Kochanowicach i zabytkowy budynek z dachem naczółkowym, w którym mieści się Ośrodek Edukacyjny ZPKWŚ w Kalinie.